Εκτροπή των Ούρων μετά απο Χειρουργική Αφαίρεση της Ουροδόχου Κύστης

1. Ειλεοστομία
Αυτή είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος της εκτροπής των ούρων .Μετά την αφαίρεση της κύστης γίνεται στη συνέχεια σύνδεση των ουρητήρων μέσω ενός τμήματος του εντέρου στο κοιλιακό δέρμα. Τα ούρα τρέχουν συνεχώς σε ένα κολλημένο σάκο στο στόμιο του δέρματος.
Το αναφερθέν εντερικό τμήμα απομονώνεται κατά την διάρκεια χειρουργικής επέμβασης από το λεπτό έντερο του σώματος και έχει μήκος περίπου 20-30 cm.
Στο ένα άκρο του σωληνοειδούς τμήματος του λεπτού εντέρου γίνεται αναστόμωση των δύο ουρητήρων. Το μικρό τμήμα του εντέρου περνά στη συνέχεια ως ένα κανάλι διαμέσου του κοιλιακού τοιχώματος και ράβεται στο δέρμα. Αυτό εξασφαλίζει ότι τα ούρα χωρίς καμία αντίσταση θα παροχετεύονται από τα νεφρά προς τα έξω. Παράλληλα δίνεται κάποια προστασία έναντι βακτηριακών μολύνσεων.
Δεδομένου ότι η ροή των ούρων δεν μπορεί να ελεγχθεί από τον ασθενή, είναι απαραίτητη η χρήση ενός σάκου συλλογής ούρων που εφαρμόζεται στο στόμιο της ειλεοστομίας.
Η διάταξη αυτή είναι παρόμοια με την περίπτωση μιας κολοστομίας. Ο σάκος κολλάει σφικτά στο δέρμα, έτσι ώστε δεν υπάρχει ούτε οσμή ούτε διαρροή . Κάτω από τα ρούχα ο σάκος δεν είναι ορατός. Ο όγκος είναι περίπου ισος με εκείνο μιας υγιούς ουροδόχου κύστης. Η φροντίδα και εκκένωση του στομίου μπορεί να πραγματοποιηθεί από τους ίδιους τους ασθενείς.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου βρίσκονται σε μικρότερο χρονικό διάστημα επέμβασης και χαμηλότερα περιεγχειρητικα ποσοστά επιπλοκών για τους συνήθως ηλικιωμένους ασθενείς. Επιπλέον, σε μια μακροπρόθεσμη παροχέτευση ούρων μέσω ειλεοστομίας αναμένεται χαμηλότερο ποσοστό μακροπρόθεσμων επιπλοκών.
Τέτοιες επιπλοκές μπορεί να είναι στένωση στη αναστόμωση των ουρητήρων ή στένωση του στομίου στο επίπεδο του δέρματος, η οποία να εμποδίζει τη ροή των ούρων από τα νεφρά. Αυτές οι επιπλοκές μπορεί να οδηγήσουν σε περαιτέρω επεμβάσεις. Οι ασθενείς μπορούν να έχουν κανονικές δραστηριότητες χωρίς να έχουν πρόβλημα με απώλεια ούρων.

2. Ορθοτοπική Νεοκύστη (NEOBLADDER)
Ο ουρολόγος εννοεί το σχηματισμό ενός νέου οργάνου αποθήκευσης ούρων κυρίως από το λεπτό έντερο.
“Νέα Κύστη” σε αυτή την περίπτωση είναι, πάντως, ένας κάπως ευφημιστικος όρος, επειδή ο ιστός του λεπτού έντερου που χρησιμοποιείται ποτέ δεν θα μετατραπεί σε ιστό ουροδόχου κύστης. Ωστόσο, το πλεονέκτημα είναι ότι δημιουργείται ένα νέο όργανο αποθήκευσης στη θέση της αφαιρεθείσας κύστης και γίνεται σύνδεση στην ουρήθρα. Ο σφιγκτήρας στην περιοχή του πυελικού εδάφους διατηρείται κατά τη διάρκεια της επέμβασης, έτσι ώστε να επιδιωχθεί μια καλή εγκράτεια.
Κατά την επέμβαση, ένα 60 εκατοστά μακρύ τμήμα του εντέρου απομονώνεται από το υπόλοιπο έντερο με διατήρηση των αγγείων του. Αυτή αυτό το τμήμα χρησιμοποιείται για να σχηματιστεί η νεοκυστη. Η χρήση αυτού του τμήματος του εντέρου δεν δημιουργεί μακροπρόθεσμα προβλήματα για την λειτουργία του πεπτικού συστήματος.
Το απομονωθέν τμήμα του εντέρου ράβεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να σχηματίζεται ένα όργανο αποθήκευσης, το οποίο είναι παρόμοιο σε σχήμα και χωρητικότητα της αρχικής ουροδόχου κύστεως .Μετά από την μια μεριά γίνεται επαναφυτευση των ουρητήρων και από την άλλη πλευρά σύνδεση στην ουρήθρα πάνω από το σφιγκτήρα.
Μετά την θεραπεία και την αποκατάσταση ο άρρωστος μπορεί να ουρεί συνήθως με πλήρη εγκράτεια και σπάνια χρειάζεται επιθέματα ακράτειας.
Το ιδιαίτερο πλεονέκτημα είναι ότι ο άρρωστος έχει ένα πιο ανεξάρτητο τρόπο ζωής από ότι ο άρρωστος με ειλεοστομία.
Μειονεκτήματα προκύπτουν για τους ηλικιωμένους ασθενείς με σοβαρή συνοσηρότητα από τη μεγαλύτερη διάρκεια της επέμβασης και κατά συνέπεια αυξημένο χειρουργικό κίνδυνο.
Η ικανοποίηση με το αποτέλεσμα της λειτουργίας είναι επίσης στενά συνδεδεμένη με το ποσοστό εγκράτειας ούρων.
Στο αρχικό στάδιο μετά την επέμβαση η ακράτεια των ούρων εμφανίζεται συχνά. Με κατάλληλη φυσιοθεραπεία αποκτά ένα μεγάλο μέρος των χειρουργημένων ασθενών κατά τους πρώτους 6 μήνες ένα καλό επίπεδο εγκράτειας.
Μετά την επέμβαση πρέπει ο άρρωστος να επανεκπαίδευσή τον τρόπο ούρησης , επειδή το τμήμα του εντέρου που χρησιμοποιείται δεν αντιστοιχεί στο μυ της ουροδόχου κύστης, η οποία μπορεί να κάνει ενεργά σύσπαση και να εκκενώνει τα ούρα. Για την εκκένωση της νεοκυστης είναι απαραίτητη η συμβολή των κοιλιακών μυών. Επιπλέον, οι ασθενείς πρέπει να αναπτύξουν μια αίσθηση για την κατάσταση πλήρωσης της νεοκυστης και να συνηθίσουν τον καινούργιο τρόπο ούρησης. Πρόβλημα για τους ασθενείς προκύπτει όταν δεν επιτευχθεί ικανοποιητικός βαθμός εγκράτειας των ούρων.
Η νεοκυστη εκ τούτου, είναι μια χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιείται κυρίως σε άνδρες ασθενείς. Μπορεί να γίνει όμως επιτυχώς και σε γυναίκες με εξίσου καλά αποτελέσματα.

Στην Ορθοτοπική νεοκυστη μπορούν να εμφανιστούν μελλοντικά στενώσεις στην περιοχή αναστόμωσης των ουρητήρων, γι’ αυτό πρέπει να γίνεται συστηματική παρακολούθηση των ασθενών.
Καθώς το τμήμα του εντέρου που χρησιμοποιείται εξακολουθεί να απορροφά μεταβολίτες, σε αυτή την περίπτωση από τα αποθηκευμένα ούρα, μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της οξύτητας του σώματος. Αυτή η ανεπιθύμητη παρενέργεια μπορεί να ρυθμιστεί εύκολα. Για τον ίδιο λόγο αυτή η μορφή εκτροπής ούρων, όμως, επίσης να ληφθεί σοβαρά υπόψη σε ασθενείς με σοβαρή διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας.

3. Ουρητηροστομία στο δέρμα
Αυτός είναι ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος πλευράς επέμβασης εκτροπής ούρων . Ο ουρητήρας του νεφρού συνδέεται χωρίς ενδιάμεσο τμήμα του εντέρου στο δέρμα. Δεδομένου ότι οι ουρητήρες είναι πολύ λεπτό και ευαίσθητο όργανο, τοποθετούνται λεπτοί πλαστικοί σωλήνες (που λέγονται ουρητηρικοι καθετήρες η pig tail.) Είναι συνήθως απαραίτητοι για να κρατήσουν τον αυλό ανοικτό και να αποτρέψουν συρρίκνωση της ουλής.
Αυτές οι καθετήρες πρέπει να αλλάζουν σε διαστήματα 4-6 εβδομάδων . Η διαδικασία δεν είναι επώδυνη και δεν απαιτεί αναισθησία. Επιπλέον ο άρρωστος έχει ουροσυλλεκτες για τη συλλογή των ούρων.

Για τους λόγους αυτούς, αυτή η χειρουργική επέμβαση συνιστάται σε ηλικιωμένους και λεπτούς ασθενείς, για τους οποίους, λόγω σοβαρών συνοδών νοσημάτων ή κακής γενικής κατάστασης, μια άλλη μορφή εκτροπής των ούρων θα είχε πάρα πολύ υψηλό κίνδυνο επιπλοκών.

4. Αυτοκαθητηριαζόμενη Ομφαλοκύστη
Σχηματίζεται ένας σάκος από έντερο που συνδέεται με τον ομφαλό και στον οποίο συνδέονται οι ουρητήρες. Για να εκκενωθεί χρειάζεται χρήση καθετήρα.
Λόγω αυτής της ειδικής χειρουργικής τεχνικής επιτυγχάνεται ότι με την πίεση στην κοιλιακή κοιλότητα η πίεση δημιουργεί μία στεγανή σφράγιση του σάκου και τα ούρα δεν διαφεύγουν από τον ομφαλό. Το άνοιγμα στο ομφαλό είναι κρυφό και δεν είναι αισθητικά ενοχλητικό.
Αυτή η χειρουργική διαδικασία χρησιμοποιείται συχνά ως εναλλακτική λύση για ορθοτοπικη νεοκυστη στις γυναίκες επειδή σπάνια υπάρχει ακράτεια.
Τα πιθανά μειονεκτήματα αυτής της τεχνικής είναι στενώσεις στον ομφαλό που δημιουργούν πρόβλημα στον αυτοκαθετηριασμο. Επίσης μπορούν να σχηματιστούν συχνά λίθοι.